Neo-expressionisme is een kunstbeweging die ontstond in de jaren 1970 en zich richtte op emotionele uitdrukking en persoonlijke verklaringen van de kunstenaar. Neo-expressionistische kunstenaars wilden de nadruk leggen op de emoties en gevoelens die zij wilden uitdrukken in hun werk, in plaats van op de formele aspecten van de kunst. De beweging was ook bekend om zijn terugkeer naar figuratie en traditionele technieken zoals schilderen en beeldhouwen.
De kenmerkende elementen van Neo-expressionisme zijn onder andere het gebruik van felle kleuren, het gebruik van emotionele expressie, het gebruik van abstracte en figuratieve elementen, en het gebruik van traditionele technieken. Neo-expressionistische kunstenaars experimenteerden vaak met nieuwe kunsttechnieken, zoals schilderen, beeldhouwen, en grafiek en gebruikten vaak emotionele expressie in hun werk.
Populaire Neo-expressionistische kunstenaars zijn onder andere Georg Baselitz, Anselm Kiefer, and Sandro Chia. Deze kunstenaars speelden een belangrijke rol in de ontwikkeling van de Neo-expressionistische kunstbeweging en creëerden vele iconische werken. Bekende Neo-expressionistische werken zijn onder andere “The Great Friends” van Baselitz en “Eagle” van Kiefer.
Neo-expressionisme begon rond 1970s in Europa en de Verenigde Staten en was een van de dominante kunststromingen in de jaren 70 en 80. De beweging was een reactie op de minimal en conceptuele kunst van de jaren 60 en 70 en probeerde de emotionele expressie en persoonlijke verklaring van de kunstenaar in de kunst te brengen. De beweging was ook bekend om zijn terugkeer naar figuratie en traditionele technieken zoals schilderen en beeldhouwen.