Op-Art, ook wel optical art genoemd, is een kunstbeweging die ontstond in de jaren 1960 en zich richtte op de visuele illusies die kunnen worden gecreëerd door middel van optische patronen en kleurcombinaties. Op-Art kunstenaars wilden de toeschouwer uitdagen om de ruimte en de vormen in hun werk op een nieuwe manier te zien, en wilden de waarneming van de toeschouwer activeren. De beweging was ook bekend om zijn onderzoek naar optische verschijnselen en de relatie tussen kunst en wetenschap.
De kenmerkende elementen van Op-Art zijn onder andere het gebruik van geometrische patronen, het gebruik van contrasterende kleuren en het gebruik van optische illusies. Op-Art kunstenaars experimenteerden vaak met nieuwe kunsttechnieken, zoals schilderen, beeldhouwen en grafiek, en gebruikten vaak optische patronen en kleurcombinaties in hun werk.
Populaire Op-Art kunstenaars zijn onder andere Victor Vasarely, Bridget Riley, and Jesus Rafael Soto. Deze kunstenaars speelden een belangrijke rol in de ontwikkeling van de Op-Art kunstbeweging en creëerden vele iconische werken. Bekende Op-Art werken zijn onder andere “Zebra” van Vasarely en “Movement in Squares” van Riley.
Op-Art begon rond 1960s in Europa en de Verenigde Staten en was een van de dominante kunststromingen in de jaren 60 en 70. De beweging heeft een blijvende impact gehad op de moderne kunst en cultuur, en heeft invloed gehad op later ontstane kunststromingen zoals de minimal art. Op-Art was een van de eerste kunstbewegingen die zich richtte op optische verschijnselen en de relatie tussen kunst en wetenschap. De beweging probeerde de toeschouwer uit te dagen om de ruimte en de vormen in de kunstwerken op een nieuwe manier te zien en wilde de waarneming van de toeschouwer activeren.