Pop Art is een kunstbeweging die ontstond in de jaren 1950 en zich richtte op het gebruik van elementen uit de massacultuur, zoals reclame, populaire media en consumentenproducten, in kunstwerken. Pop Art wilde de grens tussen kunst en commercie vervagen en wilde de invloed van de populaire cultuur op de samenleving aankaarten. De beweging was ook bekend om zijn ironische en soms sarcastische houding tegenover de consumptiemaatschappij.
De kenmerkende elementen van Pop Art zijn onder andere het gebruik van kleurrijke en opvallende beelden, het gebruik van elementen uit de massacultuur en het gebruik van ironie en sarcasme. Pop Art kunstenaars experimenteerden vaak met nieuwe kunsttechnieken, zoals serigrafie en collage, en gebruikten vaak beelden uit de massacultuur in hun werk.
Populaire Pop Art kunstenaars zijn onder andere Andy Warhol, Roy Lichtenstein, James Rosenquist en Claes Oldenburg. Deze kunstenaars speelden een belangrijke rol in de ontwikkeling van de Pop Art kunstbeweging en creëerden vele iconische werken. Bekende Pop Art werken zijn onder andere “Campbell’s Soup Cans” van Warhol en “Whaam!” van Lichtenstein.
Pop Art begon rond 1956 in de Verenigde Staten, maar verspreidde zich snel naar andere landen in Europa en de rest van de wereld. De beweging heeft een blijvende impact gehad op de moderne kunst en cultuur en heeft invloed gehad op later ontstane kunststromingen zoals de neo-pop art. Pop Art was een van de eerste kunstbewegingen die zich richtte op het gebruik van elementen uit de massacultuur in kunstwerken en het vervagen van de grens tussen kunst en commercie.